6 oktober 2005
14 Maanden, maar biologisch gezien is Zarre gisteren één jaar geworden.

Het liefste wat Zarre nu doet is lopen. De kamer heen en weer en heen en weer, maar wel met mama's of papa's hulp. Ze kan enkele seconden zonder steun blijven staan en een paar pasjes lukken nu ook. Het zal niet zo lang meer duren...

Vandaag hadden we Jazine op bezoek. Zij is een jaar ouder en kan Zarre goed voordoen hoe het allemaal (niet) moet. Het is een leuk gezicht zo met z'n tweeën op de bakfiets door de kamer.

Zarre's papa is sinds deze week een eenmanszaak begonnen. Toen de plannen goed vorm begonnen te krijgen is het allemaal ineens erg snel gegaan. Spannende tijden dus in huize Zarre.

Zarre vond het vanmorgen op het Consultatiebureau veel spannender. Maar liefst twee inentingen kreeg ze in haar armen. Dat was brullen!
's Avonds bij het verwijderen van de pleisters begon Zarre weer hard te huilen en toen zag mama een kies zitten. De eerste kies!

Wat zou het leven saai zijn zonder wijsvingertjes! Heerlijk die afstandsbediening en de stereotoren.